Σάββας Σαββόπουλος
Το σύστηµα ύπνος – όνειρο διασφαλίζει τη συνύπαρξη της λειτουργείας του ύπνου, έκφραση της ενόρµησης θανάτου, η κατ’ άλλους των ενορµήσεων της αυτοσυντήρησης, µε το όνειρο – την ψευδαισθησιακή πραγµάτωση της επιθυµίας, υπό το καθεστώς της ενόρµησης της ζωής. Η αφήγηση του ονείρου στον αναλυτή µαρτυρά την ποιότητα της ονειρικής και της ψυχικής λειτουργίας του υποκειµένου, αλλά και την κατάσταση της αναλυτικής σχέσης.
Ο αναλυόµενος αν και βυθισµένος στο ναρκισσισµό του ύπνου µε το όνειρο υποδηλώνει ότι κάποιος αντικειµενότροπος σύνδεσµος διατηρήθηκε. Γράφει ο Pontalis :”…το να ονειρευτείς σηµαίνει πριν απ’ όλα να διατηρήσεις την αδύνατη ένωση µε την µητέρα…”. Γίνεται παραδεκτό ότι η ποιότητα της ψυχικοποίησης και συνεπώς της ενορµητικής ωριµότητας καθορίζει την ποιότητα της ονειρικής λειτουργίας από την οποία εξαρτάται και η ποιότητα του ύπνου.