Κείμενα συζήτησης της ομιλίας των M. Aisenstein & C. Smadja
Πριν ξεκινήσω την παρουσίασή µου, θα ήθελα να µοιραστώ µαζί σας την εσωτερική διαδροµή που διένυσε η συνάντησή µου µε το κείµενο των Marilia Aisenstein και Claude Smadja (2014). Ακούγοντας αρχικά τον τίτλο του Συµποσίου, «Εκδήλωση Σωµατικής Νόσου κατά την Ψυχαναλυτική Διαδικασία», η αρχική µου υπόθεση ήταν ότι θα µιλήσουµε για σφάλµατα και ανεπαρκείς χειρισµούς των θεραπευτών που “οδηγούν” έναν ασθενή στη σωµατοποίηση. Η ίδια αίσθηση ένιωθα να επικρατεί και σε άλλους νέους συναδέλφους µε τους οποίους συγχρωτιζόµουν. Σε κάλεσµα παλαιότερων συναδέλφων να φέρουµε κλινικά παραδείγµατα ασθενών µας που ανέπτυξαν κάποιο σωµατικό σύµπτωµα εν µέσω µιας ανάλυσης, η απάντηση των περισσοτέρων από εµάς ήταν ότι δεν έχουµε τέτοια παραδείγµατα να αναφέρουµε ή και, ακόµα καλύτερα, «µακριά από εµάς» µια τέτοια εµπειρία. Λες και το να συµβεί κάτι τέτοιο (η εµφάνιση σωµατικής νόσου εν µέσω µιας ανάλυσης) είναι καταστροφή για µας και πλήρης αποτυχία του ρόλου µας.